Clientes DNS

Os distintos clientes DNS, poden ter configurado cal é o seu servidor DNS ben de forma manual, ou de forma automatizada a través dun servidor DHCP

Configuración dos clientes Linux

A maneira de configurarlle o enderezo do servidor a un cliente Linux DNS difire dun cliente con interface gráfica, ou dun que actua so en modo texto.

O propio servidor DNS de Linux, tamén pode ser configurado como cliente de si mesmo.

A configuración do servidor DNS, queda escrita sempre no ficheiro /etc/resolv.conf

Configuración dun cliente con interface gráfica

Empregando a utilidade NetworkManager, podemos configurar os clientes de xeito sinxelo. Esta utilidade soe ter unha icona na zona de iconas do sistema (barra superior dereita)

• Configuración do servidor DNS
• 

  Desde a icona do NetworkManager accedemos a Editar as conexións

• 

  Ou accedemos á utilidae Editar as conexións do menú do sistema

• 

  Seleccionamos a conexión e prememos no botón editar

• 

  Accedemos a lapela Configuración IPv4,escollemos o método manual. Engadimos (ou editamos) o enderezo IP, e establecemos o enderezo IP do servidor DNS.

O servidor DNS cache de NetworkManager

Os equipos Linux que contan con interface gráfica, empregan para xestionar a configuración de rede o aplicativo NetworkManager. Este a súa vez emprega no mesmo equipo, un servidor DNS cache, chamado dnsmasq, que garda as últimas resolucións de nomes feitas desde o equipo. O uso deste servidor en cada equipo, fai que no contido do ficheiro /etc/resolv.conf apareza como servidor DNS 127.0.0.1 sen que teñamos constancia que teñamos instalado ningún servidor DNS no equipo.

Para comprobar de forma real, cal é o servidor DNS que realmete se está empregando, teremos que teclear o seguinte comando:

nmcli dev list iface eth0 

Podemos velo na seguinte imaxe:

Configuración dun cliente en modo texto

Para configurar un cliente en modo texto, teremos que editar o ficheiro /etc/network/interfaces e engadir unha liña coma a seguinte:

dns-nameservers 192.168.0.10

Se queremos indicar máis dun servidor DNS, poñemolos un detrás do outro por orde de prioridade separados por un espazo en branco.

Unha vez reiniciada a conexión da rede, poderemos ver que no contido do ficheiro /etc/resolv.conf haberá unha liña que pon: nameserver 192.168.0.2

Se optamos, por cambiar o enderezo directamente no ficheiro /etc/resolv.conf, a configuración nova será aplicada desde ese instante, se ben, perderase cando se reinicie o equipo, namentres que a establecida no /etc/network/interfaces é permanente.

Configuración dos clientes Microsoft Windows

Os clientes Windows, poden ter configurado o servidor DNS ben de forma manual, ou a través dunha das opcións para os clientes do servidor DHCP.

O propio servidor DNS de Windows Server, tamén pode ser configurado como cliente de si mesmo.

A maneira de configurarlle o enderezo do servidor DNS aos clientes Windows de forma manual é desde as propiedades TCP/IP do adaptador de rede.

• Configuración do servidor DNS
• 

  Nas propiedades de TCP/IPv4, indicamos o servidor DNS primario e o secundario.

• 

  No caso de que queiramos poñer máis de tres servidores DNS, deberemos acceder a pestana DNS que aparecen nas Opcións avanzadas

Resolución de nomes non FQDN

Tamén é posible resolver nomes non FQDN, pero previamente, deberemos establecer o nome da zona, como sufixo para a conexión de rede. Nos clientes en modo gráfico, tan so hai que engadir unha opción co nome do dominio, e nos clientes en modo texto, hai que engadirlle ao ficheiro /etc/network/interfaces unha liña coma a seguinte:

dns-search zonasmr.lan

Unha vez reiniciada a rede, aparece unha liña co nome do dominio de busca no ficheiro /etc/resolv.conf

• Configuración do sufixo DNS
• 

  Nos clientes Linux indicamos o sufixo editando a conexión de rede no cliente con interface gráfica

• 

  Nos clientes Windows indicámolo nas opcións avanzadas de TCP/IPv4, establecendo como sufixo o nome do dominio.

• 

  Nos clientes Windows, se non queremos establecer un sufixo, deixamos marcada a opción de anexar sufixos primarios ao sufixo DNS principal. (O sufixo principal estabécse no nome do equipo)

• 

  Nos clientes Windows, cando indicamos o nome do equipo establecemos o sufixo no nome do equipo. Será necesario reiniciar o equipo.

A partires deste momento, xa podemos resolver nomes de rexistro coa utilidade sen establecer como sufixo o nome do dominio. Se queremos resolver nomes diferentes (doutro dominio) si que deberemos especificalo.

- Bruno Vila Vilariño (out 2014)