Elaboración de documentos XML ben formados

Elaboración de documentos XML ben formados

Un documento XML sintacticamente correcto dise que está "ben formado". As regras de sintaxe xa se describiron:

• Os documentos XML deben ter un elemento raíz.
• As etiquetas hai que pechalas.
• Distínguese entre maiúsculas e minúsculas.
• As etiquetas deben estar correctamente aniñadas.
• Os atributos deben ir entrecomiñados.

Documentos XML válidos

Un documento XML válido é un documento "ben formado" que, ademais, se axusta ás regras dun DTD (Document Type Definition).

Declaración do DTD

O obxectivo dun DTD é definir a estrutura dun documento XML, é dicir, establecer restricións sobre os elementos do XML. O DTD pode especificarse mediante un ficheiro externo que contén as restricións sobre os datos. Por exemplo:

<?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-1"?>
<!DOCTYPE nota SYSTEM "nota.dtd">
<nota>
<destinatario>Tove</destinatario>
<remitente>Jani</remitente>
<cabeceira>Recordatorio</cabeceira>
<corpo>Chámame!</corpo>
</nota>

A declaración DOCTYPE é unha referencia a un ficheiro DTD externo, chamado nota.dtd, xunto co nome do elemento raíz do documento. A ubicación do ficheiro especifícase mediante un URI e, por tanto, pode ser unha dirección web:

<!DOCTYPE notas SYSTEM "http://www.servidor.org/dtd/notas.dtd">

Independentemente da súa ubicación física o ficheiro conterá información como a seguinte:

<!ELEMENT nota (destinatario,remitente,cabeceira,corpo)>
<!ELEMENT destinatario (#PCDATA)>
<!ELEMENT remitente (#PCDATA)>
<!ELEMENT cabeceira (#PCDATA)>
<!ELEMENT corpo (#PCDATA)>

A información do DTD tamén pode incluírse directamente no ficheiro XML:

<?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-1"?>
<!DOCTYPE nota
[
<!ELEMENT nota (destinatario,remitente,cabeceira,corpo)>
<!ELEMENT destinatario (#PCDATA)>
<!ELEMENT remitente (#PCDATA)>
<!ELEMENT cabeceira (#PCDATA)>
<!ELEMENT corpo (#PCDATA)>
]>
<nota>
<destinatario>Tove</destinatario>
<remitente>Jani</remitente>
<cabeceira>Recordatorio</cabeceira>
<corpo>Chámame!</corpo>
</nota>

En ambos os dous casos, o DTD anterior ten o seguinte significado:

• !DOCTYPE nota indica que o elemento raíz deste documento é nota.
• !ELEMENT nota indica que o elemento nota contén catro elementos: destinatario, remitente, cabeceira e corpo.
• !ELEMENT destinatario indica que o elemento destinatario é de tipo #PCDATA, é dicir, texto.
• !ELEMENT remitente indica que o elemento remitente é de tipo #PCDATA.
• !ELEMENT cabeceira indica que o elemento cabeceira é de tipo #PCDATA.
• !ELEMENT corpo indica que o elemento remitente é de tipo #PCDATA.

Caracteres de frecuencia

Na especificación de elementos de contido pódese incorporar un símbolo de frecuencia, de acordo coa seguinte táboa de significados:

Carácter	Descrición
Ningún	O elemento aparece só unha vez
+	O elemento aparece 1 ou máis veces
*	O elemento aparece 0 ou máis veces
?	O elemento aparece 0 ou 1 vez

Así, ao escribir, por exemplo:

<!ELEMENT aviso ( titulo?, (paragrafo+, grafico)*)>

Especifícase que aviso pode ter titulo ou non (pero só un), e ter cero ou máis conxuntos da forma (paragrafo, grafico), (paragrafo,paragrafo,grafico), etc.

Or exclusivo

Úsase o carácter (|) para separar as distintas opcións, co significado de "ou exclusivo". Por exemplo:

<!ELEMENT sobremesa ( xeado | pastel )>

Indica que sobremesa pode conter ben un elemento xeado ben un elemento pastel. O numero de opcións non está limitado a dúas, e pódense agrupar usando parénteses, da forma:

<!ELEMENT sobremesa ( sorbete, (xeado | pastel))>

Por que usar DTD

Resumindo, usamos DTD porque así:

• Cada ficheiro XML incorpora unha descrición do seu propio formato.
• Diferentes institucións poden poñerse de acordo e usar un DTD estándar para o intercambio de datos.
• Un programa pode usar un DTD estándar para verificar que os datos que recibe doutro programa externos son válidos.
• Nós mesmos podemos verificar a validez dos nosos propios datos.

Esquemas XML

O W3C apoia unha alternativa ao DTD chamada esquemas XML. É outra forma de validar documentos coa vantaxe de que os esquemas están baseados tamén en XML e permiten especificar tipos de datos para os elementos. Os DTD son anteriores aos esquemas XML e, previsiblemente, irán sendo substituídos polos esquemas pero, de momento, conviven as dúas tecnoloxías.

Un ficheiro do esquema XML para o documento que almacena notas podería chamarse notas.xsd e ter o seguinte aspecto:

<xs:element name="nota">

<xs:complexType>
  <xs:sequence>
    <xs:element name="destinatario" type="xs:string"/>
    <xs:element name="remitente" type="xs:string"/>
    <xs:element name="cabeceira" type="xs:string"/>
    <xs:element name="corpo" type="xs:string"/>
  </xs:sequence>
</xs:complexType>

</xs:element>

Os programas de axuda para a edición de documentos XML, como o XML Copy Editor, inclúen ferramentas para validalos, ben sexa a través de DTD ou de esquemas XML.

Os esquemas XML e os DTD estudaranse pormenorizadamente máis adiante neste curso.

--Arribi 12:31 29 sep 2010 (BST)