Diferencia entre revisiones de «Xestores de arranque Windows»

Revisión actual del 08:15 28 ago 2016

Windows XP e Windows 2003

En versións anteriores de Windows (como Windows XP e Windows 2003), boot.ini era un arquivo do sistema que contiña información acerca dos sistemas operativos Windows instalados no equipo. Esta información mostrábase no proceso de inicio, ao encender o equipo. Era mais útil en configuracións de arranque múltiple, ou ben para usuarios avanzados ou administradores que necesitaban personalizar o inicio de Windows.

No arquivo Boot.ini para indicar o lugar onde están instalados cada un dos sistemas operativos empréganse os parámetros ARC - Advanced RISC Computing.

Un arquivo Boot.ini que permite arrancar:
- Windows 2003 instalado na primeira partición do primeiro disco IDE
- Windows XP instalado na primeira partición do segundo disco IDE

terá o seguinte contido:

[boot loader]
timeout=30
default=multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)\WINDOWS
[operating systems]
multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)\WINDOWS="Windows Server 2003, Enterprise" /fastdetect
multi(0)disk(0)rdisk(1)partition(1)\WINDOWS="Windows XP" /fastdetect

Este Boot.ini debe estar gardado no disco configurado por defecto para arrancar dende o BIOS.

Se o usuario prevé a avaría do disco no que se atopa a partición que ten o arquivo boot.ini, podería crear un disquete formateado en Windows e cos arquivos no seu interior:

-NTDETECT.COM

- NTLDR

- Boot.ini

Arrancar Linux empregando boot.ini

Se temos un sistema con NT ou XP e queremos empregar o xestor de arranque que estes incorporan para seleccionar entre un XP e un Linux, podemos facelo tal e como explicamos aquí.

Como requisito, Linux deberá estar nunha partición primaria, non servirá se o temos nunha partición lóxica, pois alí non vai a poder aloxar o seu propio cargador de arranque, e esa é unha condición indispensable para poder arrancar linux cun xestor de arranque distinto ao seu propio xesto.

Supoñendo que a partición root de Linux é /dev/hdb1 (primeira partición primaria do segundo disco IDE), debemos instalar nela (non no MBR do disco principal nin no /dev/hdb) un dos xestores de arranque linux, como GRUB 2, GRUB ou LILO.

Tendo o sistema nestas condicións, xa dende Linux e como root, copiamos a un arquivo o sector de arranque:

#Primeiramente miramos cales son os discos instalados:
 fdisk -l
#Unha vez temos localizado o disco,
#copiamos o primeiro sector da partición de arraque:
 dd if=/dev/hdb1 of=/bootsect.lnx bs=512 count=1

Movemos o arquivo /bootsect.lnx á partición iniciadora de Windows, que previamente temos que montar:

 mkdir /mnt/win
 mount -t ntfs /dev/hda1 /mt/win/
 mv /bootsect.lnx /mnt/win/

Dende Windows agora, ao arquivo C:\boot.ini, agregámoslle unha entrada para que cargue Linux.

#Primeiro quitámoslle os atributos de oculto e sistema:
 attrib -s -h c:\boot.ini
#Editamos agora o boot.ini, agregándolle unha liña 
#indicando donde gardamos a copia do sector de arranque da partición:
 C:\bootsect.lnx="Linux"
#Grabamos o arquivo modificado e lle devolvemos os seus atributos:
 attrib +s +h c:\boot.ini

No seguinte reinicio, xa disporemos da opción de cargar Linux dende un menú Windows.

Web fonte deste manual.

Windows Vista e posteriores

Nas versións modernas de Windows, o archivo boot.ini remplazouse por Boot Configuration Data (Datos da configuración de arranque) - BCD. Este arquivo é mais versátil que boot.ini e pode servir para plataformas informáticas que usan medios distintos do sistema BIOS (como EFI) para iniciar o equipo.

Web de referencia.

Se precisas facer cambios en BCD, como quitar entradas da lista de sistemas operativos mostrados, use a ferramenta da liña de BCDEdit, unha ferramenta avanzada desenrolada para administradores e profesionais informáticos:

Algunhas opcións útiles de BCDEdit

Antes de manipular o BCD estaría ben facer unha copia de seguridade que podemos gardar nun USB ou, se é o caso dunha máquina virtual, noutro disco duro.

Se supoñemos que queremos gardar o arquivo copia no disco D, o comando sería:

 bcdedit /export D:\BCDbackup

Logo poderemos restauralo en calquera momento, pois é moi probable que tantas modificacións nos fastidien o arranque. O comando a utilizar sería o seguinte:

bcdedit /import D:\BCDbackup

Arranque dual Windows 7 + Ubuntu Desktop.

Instalamos o GRUB2 na partición non no MBR do disco.
Cun Live CD:

# Creamos un directorio en /mnt chamado share
$ mkdir /mnt/share
# Montamos a partición C: de Windows 7
$ mount /dev/sda2 /mnt/share
# Copiamos o MBR da partición que ten o Ubuntu
dd if=/dev/sdb1 of=/mnt/share/linux.bin bs=512 count=1
# Ou copiamos a imaxe do grub de /boot/grub/boot.img á partición de Windows 7

Arrancamos Windows 7 e, logo, a liña de comandos como Administrador:

> bcdedit /create /d “Linux” /application BOOTSECTOR
REM o comando devolve un ID enorme que teremos que ir copiando nos seguintes
REM comandos, aquí poñerase como {ID}
> bcdedit /set {ID} device partition=c:
> bcdedit /set {ID}  path \linux.bin
> bcdedit /displayorder {ID} /addlast
> bcdedit /timeout 30

Eliminar unha entrada do menú de arranque:

REM Entrada Legacy:
> bcdedit /delete {ntldr} /f
REM Entrada normal:
> bcdedit /delete {ID}

Outras ferramentas que permiten modificar o BCD

Ademais de empregando a ferramenta BCDEdit, os outros métodos nos que se pode modificar o BCD son os seguintes:

Inicio e Recuperación. Neste modo podemos seleccionar, dun xeito sinxelo, cal é o sistema operativo por defecto cando o equipo arranca. Tamén se pode cambiar o tempo que o equipo espera a que se escolla sistema operativo cando aparece a lista dos que nel están instalados. Esta ferramenta podemos atopala nas Propiedades de Sistema no enlace Configuración avanzada do sistema.
Utilidade Configuración do sistema (Msconfig.exe). Msconfig.exe tamén nos permite configurar as opcións de arranque de cada un dos sistemas operativos instalados.
Proveedor WMI BCD. O Instrumental de administración de Windows (WMI, Windows Management Instrumentation) BCD nos provee dunha serie de clases de obxectos que nos permiten modificar o BCD. Para mais información podemos acceder ao seguinte enlace.
EasyBCD é unha ferramenta coa que podemos administrar ou arreglar o sector de arranque do noso(s) disco(s) duro(s) en caso de que teñamos mais de 1 sistema operativo para así evitar algunha partición no momento da instalación do novo sistema operativo. Un exemplo de isto sería a eliminación do acceso a Windows 7 cando se instala Windows XP.
- Agregar Ubuntu ao menú de arranque de Windows 7

Ollo!

Se tes que utilizar varias veces a aplicación EasyBCD ao mellor non garda os cambios realizados, se é así fai o seguinte:

1.- Configurar as entradas (engadir, eliminar,...).

2.- Seleccionar a sección: BCD Backup/Repair.

3.- Casiña de verificación: Re-create/repair boot files.

4.- Premer en: Perform Action.

Práctica Windows 7 + Windows XP

Cunha máquina Windows 7 instalada, no mesmo disco duro instalamos o Windows XP nun espacio libre existente. Vemos que, logo de instalalo, cando reiniciamos, iníciase o Windows XP pero non temos xeito de arrancar o Windows 7. O cargador de arranque do Windows 7 foi borrado e substituído polo de Windows XP e este, por defecto, non arranca ningún outro sistema que o propio XP.

O mellor nestes casos é restaurar o cargador BCD coa ferramenta de recuperación de Windows 7 dende o DVD de instalación.

Arrancamos có DVD de Windows 7 e seleccionamos "Seguinte":

Sae un menú que nos pide se queremos instalar de novo o Windows 7 ou "Reparar o equipo", seleccionamos esta última opción:

O programa escanea os sistemas instalados e detecta o noso Windows 7 perdido:

Agora seleccionamos a opción "Símboo do sistema" para poder introducir o comando que restaura o cargador de arranque BCD:

E agora executamos o comando bootsect:

bootsect /nt60 ALL /force /mbr

Se reiniciamos o ordenador, agora, o sistema operativo que arranca é o Windows 7. Unha vez iniciado iniciamos como Administrador o "Símbolo de sistema" e executamos os seguintes comandos:

> Bcdedit /create {legacy} /d "Windows XP 32 bits"
REM Ao instalar Windows XP no mesmo disco duro duro que Windows 7, o arquivo ntldr 
REM gárdase na partición (de 100 MB) reservada para o sistema de Windows 7 
REM Se Windows XP está nun disco duro diferente, teremos que copiar manualmente 
REM o arquivo ntldr á partición reservada para o sistema.
> Bcdedit /set {legacy} device boot
> Bcdedit /set {legacy} path \ntldr
> Bcdedit /displayorder {legacy} /addlast

Xa está, se reiniciamos o equipo veremos o menú do cargador de arranque BCD coas dúas opcións, unha por sistema operativo.

Se, por último, queremos cambiar cousas como: o sistema operativo por defecto, o tempo de espera de inicio deste sistema operativo, a orde dos sistemas operativos no menú, etc., o mellor é ir ao seguinte enlace.

Reparar arranque Windows 8

Hai moitos motivos polos que o xestor de arranque de Windows se pode averiar. Nós, para simular esta práctica, utilizaremos unha máquina virtual con dous discos duros. O primeiro disco ten instalado Windows 8.1 e o segundo Ubuntu. A máquina ten instalado o xestor de arranque de Windows para escoller que sistema operativo iniciar.

Para estropear o xestor de arranque de Windows, borraremos dende Ubuntu o MBR do disco utilizando o comando dd.

# Se queremos borrar todo o MBR incluíndo a táboa de particións:
 sudo dd if=/dev/zero of=/dev/sda bs=512 count=1

# Se queremos borrar o MBR pero deixar intacta ás táboas de particións:
 sudo dd if=/dev/zero of=/dev/sda bs=446 count=1

# Estes exemplos son para borrar o MBR do disco sda
# Se queres saber antes cales son os discos que tes no sistema
# recorda que podes empregar o comando:
 fdisk -l

Para recuperar o xestor de arranque de Windows, iniciaremos o equipo utilizando o CD de instalación do propio Windows.

Pulsamos "Siguiente"
Pulsamos "Reparar equipo"
Pulsamos "Solucionar problemas"
Pulsamos "Opciones avanzadas"
Pulsamos "Símbolo del sistema"

Unha vez que temos o símbolo do sistema aberto, executamos o seguinte comando que o que fai é restaurar o xestor de arranque do equipo:

bootsect /nt60 ALL /force /mbr

Pero se comprobamos o Boot Configuration Data (Datos da configuración de arranque) - BCD observaremos que os parámetros de arranque non son correctos.

Observa que os parámetros device e osdevice teñen un valor descoñecido unknown. Isto quere dicir que o administrador de arranque de Windows non sabe como iniciar esas particións. Para arreglalo, o primeiro que debemos facer é saber que letras teñen asignadas as nosas particións de arranque.
Para coñecer as letras que teñen asignadas as nosas particións de arranque, podemos executar o comando list volume dende diskpart. Na imaxe obsérvase que a partición reservada para o sistema ten asignada a letra C: e a partición onde está instalado Windows ten a letra D:.
NOTA: observar que a asignación de letras no entorno de recuperación é diferente ao habitual

Para reparar o BCD especificando correctamente onde están as particións para poder inicialas debemos executar os seguintes comandos:

bcdedit /set {bootmgr} device partition=C:
bcdedit /set {default} device partition=D:
bcdedit /set {default} osdevice partition=D:
bcdedit /set {ID da partición de Linux} device partition=D:

Podes atopar información na seguinte ligazón.

-- Cristina París