Diferencia entre revisiones de «Instalación de Ubuntu Server»

Revisión actual del 10:21 19 abr 2014

Unha vez revisados os Pasos previos á instalación é momento de comezar a instalar o Ubuntu Server. No momento de particionar o disco profundizarase sobre o concepto de particións e de formato/dar formato/formatear.

Para a instalación de Ubuntu Server, por primeira vez, será preciso dispor de 1,5 a 3 horas.

Comezo da instalación

Antes de nada a BIOS do ordenador debe estar configurada para iniciar dende CD ou ben a BIOS ó acenderse o ordenador amosa un menú indicando que premendo unha tecla pódese seleccionar se iniciar o ordenador dende disco duro, dende USB, dende CD, etc. Moitas veces esta opción, a de iniciar o ordenador dende CD, xa vén configurada de fábrica, sen ter que facer nada.
Para proceder á instalación do Ubuntu Server, é necesario acender o ordenador co CD de instalación inserido no lector ou lector/gravador de CD/DVD.
Para aqueles que sexa a primeira vez que instalan un sistema operativo e que non teñan a rapidez suficiente para acender o ordenador, introducir o CD de Ubuntu e atender un menú que se presentará unha vez que se inicie o CD, é aconsellable que acendan o ordenador con tranquilidade, que introduzan o CD de Ubuntu Server, que apaguen e acendan o ordenador de novo(tamén vale reiniciar).
Inicialmente non se ten que preocupar de nada. O CD iniciarase, cargará un sistema operativo, pero non realizará ningún cambio ó sistema instalado ate que se decida comezar a instalación.

Escoller idioma de inicio do CD

A seguinte imaxe aparece nada máis acenderse o ordenador co CD de Ubuntu Server. Se non fora así, e ó acender o ordenador se cargase o sistema operativo MS Windows de sempre, entón non dubide en poñerse en contacto co relator para axudarlle no seu caso concreto, pois cada ordenador é distinto no proceso de arranque.

Neste caso escolleuse o idioma galego. Logo prémese a tecla ENTER.
En GNU/Linux pódese traballar en distintos idiomas, para iso, cada aplicación de usuario, por exemplo o OpenOffice.org, é traducida a múltiples idiomas.
Como a instalación se fai dende o CD, e este trae varias aplicacións de usuario para que as poida usar. Os paquetes de idiomas que trae o CD de Ubuntu para cada aplicación son os dos idiomas máis comúns: inglés, español, portugués, francés, alemán, etc. Nun CD é imposible que collan tódolos programas (paquetes) de Ubuntu e ademais traducidos.
Polo tanto agora, é moi probable que moitas das aplicacións que están no CD e que non teñen os seus paquetes de idioma en galego no CD, presenten os menús en inglés, que é o idioma por defecto.

Iniciar a instalación de Ubuntu

Seleccionar coas teclas do cursor Instalar Ubuntu Server e premer a tecla ENTER

Configuración do teclado

Indicar cal é a distribución de teclas do teclado.

Que non detecte a distribución do teclado.
Seleccionar España.
Dentro das posibles distribucións de teclado que ofrece para España seleccionar, de novo, España.

Configuración da rede

Neste exemplo de servidor, este ten instaladas dúas tarxetas, por iso o sistema pregunta cal das dúas se quere usar como interface primaria, a cal vai configurar dende xa e para usar perante a instalación, para descargar paquetes.

Seleccionar a tarxeta (no caso de ter máis de 1). Configura esta tarxeta para iniciarse por DHCP. Se hai un servidor na rede de DHC este asignará unha IP ó servidor de Ubuntu, de non ser así preguntará se se desexa configurar manualmente.
Indicar o nome do servidor: server00.

Zona horaria

Indicar que a nosa zoa horaria é a de Madrid.

Particionado do disco

Este é o paso máis importante de todo o proceso. Préstese máxima atención.
Antes de continuar recoméndase ter claro como se tratan os discos e particións en linux. As unidades de disco en Linux e ós Obxectivos e escenario da Parte I

LEMBRA

Tipo de partición:
Primaria: Só pode haber como máximo 4. Se hai estendida, só pode haber como máximo 3.
Disco IDE normais identifícanse co nome: hda, hdb, hdc, etc. As particións dun disco identifícanse como: hda1, hda2, hda3, hda4, ..., hdc1, hdc2, ...

Discos SCSI, Serial ATA, USB, tarxetas de memoria, etc. identifícanse co nome: sda, sdb, sdc, etc. As particións primarias identifícanse como: sda1, sda2, sda3, sda4 ... sdb1, sdb2, ....

Estendida: Cando se precisaron máis de catro particións, decideuse introducir un tipo novo de partición, que se chamou estendida. Dentro dun tipo de partición estendida pódense crear varias particións, chamada lóxicas. Só pode haber unha partición estendida. Identifícase como hda4 ou sda4, por exemplo. O sistema simple non ofrece a posibilidade de crear directamente unha partición estendida. Cando se cree unha lóxica xa creará previamente unha estendida.

Isto é, o número de particións que pode haber nun disco é:
Número mínimo de particións: que debe haber nun disco é 1 (1 primaria).

O número máximo de particións que pode haber nun disco entre primarias e estendida é 4 (ou ben 4 primarias ou ben 3 primarias e unha estendida).

Por iso cando hai unha partición estendida nun disco o número que se lle asigna en Linux é o 4 (hda4, sdb4, etc).

Lóxicas: Só se poden crear dentro dunha partición estendida e pode haber tantas como espazo haxa na estendida. A súa identificación sempre comeza en 5 (hdb5, hda5, sdc5, ....)

Tamaño débese indicar en MB ou GB. Lémbrese que para pasar a MB os GB débese multiplicar por 1024.

Tipo de Sistemas_de_arquivos: ext4, ext3, fat, swap, etc.. É o formato co que se vai crear esa partición. Para linux usarase ext4. Para a memoria virtual úsase o tipo de arquivos memoria de intercambio ou swap. Para intercambiar datos entre o sistema GNU/Linux e MS Windows úsase fat32 que é propiedade de MS Windows.

Punto de montaxe, carpeta pola se vai acceder a esa partición.

Neste exemplo de servidor, pártese dun sistema con 512 MB de RAM e un disco de 16 GB. Se se pode, sexa cal sexa o tamaño do disco, este vaise distribuír como segue:
- Partición de Ubuntu Server e programas: 10 GB.
- Partición de swap (intercambio): o dobre da memoria RAM, pero se a memoria supera 1 GB, manter o seu tamaño en 2 GB. Con moita RAM, a swap é cada vez menos necesaria. Información sobre a swap.
- O resto do disco para a partición de datos de usuario: /home.

A seguinte imaxe amosa as posibles opcións de particionado do disco:

- Opción 1: Guiado, empregar un disco completo. Creará 2 particións automaticamente: a raíz e a swap.
- Opción 2 e 3: Guiado, empregar todo o disco e configurar LVM. Creará discos virtuais sobre discos e particións existentes: http://es.wikipedia.org/wiki/Logical_Volume_Manager.
- Manual. Neste caso o usuario decide como crear as particións, os seus tamaños e o seu formato. Esta é a opción que se debe escoller para implantar o sistema desexado. Premer ENTER.

Crear partición raiz (/)

Seleccionar o disco e premer ENTER.
Indicar que Si se desexa crear unha nova táboa de particións.
Seleccionar o espazo baleiro e premer ENTER.
Seleccionar Crear unha nova partición e premer ENTER.
Indicar tamaño de 10 GB e premer ENTER.
Neste caso indícase de tipo Primaria, podería ser Lóxica, Ubuntu pode iniciar dende unha partición Lóxica.
Que a partición se cre ó comezo do espazo libre.
Fixarse nesta pantalla: coas frechas do cursos pódese percorrer os distintos ítems da configuración da partición. O sistema de arquivos que se vai empregar é ext 4. O punto de montaxe é o directorio /. Unha vez configurados os parámetros seleccionar Rematouse de modificar a partición e premer ENTER.

Crear partición swap

Seleccionar o espazo libre deixado no disco.
Seleccionar Crear unha nova partición e premer ENTER..
Indicar o tamaño, se a memoria RAM é menor ou igual a 1 GB o tamaño da swap é igual ó dobre da RAM, pero senón non superar os 2 GB de tamaño de swap. Neste caso a RAM é de 512 MB, co cal a swap terá un tamaño de 1 GB. Premer ENTER.
Neste caso decídese crear co tipo de partición Lóxica. Podería ser Primaria.
Que a partición se cre ó comezo do espazo libre.
Seleccionar o parámetro Empregar como: e premer ENTER.
Indicar o tipo de sistema de ficheiros: Espazo de intercambio.
Rematar de configurar a partición.

Crear partición de usuario (/home)

Na carpeta /home, é onde se vai almacenar unha carpeta por cada usuario que se dea de alta no sistema. Na carpeta de cada usuario, é onde estes almacenarán os seus documentos, vídeos, imaxes, fotos, etc.
Cando se pensou a estrutura de partición, pensouse en ter separados os datos dos usuarios do sistema operativo e dos programas.
Por tanto a carpeta /home, é unha carpeta que vai colgar da raíz, "/" do sistema, pero que vai estar noutra partición distinta á da partición raíz.
Así, ó acceder a /home, estase accedendo a outra partición distinta a partición do sistema.
Este paso poderíase omitir, pero entón nunha mesma partición estaría: o sistema operativo GNU/Linux, os programs e os datos dos usuarios.
Ó ter 2 particións, unha para o sistema e outra para os datos de usuario, vai permitir que o sistema se poida reinstalar sen ter que perder os datos dos usuarios.

Seleccionar o espazo libre deixado no disco.
Seleccionar Crear unha nova partición e premer ENTER..
Se non se van crear máis particións coller todo o espazo sobrante para /home.
Neste caso decídese crear co tipo de partición Lóxica. Podería ser Primaria.
Observar como ofrece /home para o punto de montaxe. Premendo nese parámetro...
Pódese seleccionar outro punto de montaxe, tanto dos que oferta como crear un propio á man. Seleccionar /home.
Rematar de configurar a partición.

Modificar ou borrar unha partición

Calquera das particións é susceptible de ser modificada ou borrada:

Seleccionar a partición desexada e premer ENTER.
Agora poderíase cambiar algún parámetro, borrala, copiar os datos doutra partición ou se estivera xa creada, poderíase modificar o seu tamaño. Deixar como estaba!!!! seleccionar rematouse de modificar a partición.

Gravar os cambios e formatar

Unha vez que se configuraron as particións, hai eu gardar os cambios na táboa de particións e formatar cada partición.

Observar como cada partición ten unha f diante do tipo de ficheiros. Iso indica que se vai formatar. Seleccionar a última opción e premer ENTER.
Gravar as modificacións: seleccionar Si e premer ENTER.
Dando formato ás particións.

Instalación do sistema

O sistema lerá o CD-ROM e conectarase á rede, se está configurada, para comezar a instalarse.

Usuario administrador e nome de equipo

En Ubuntu o primeiro usuario que se dá de alta é automaticamente administrador do sistema.
- Forma parte dos grupos root e admin (entre outros). Este é nome dos grupos cuxos membros poden administrar o sistema: instalar programas, impresoras, crear usuarios, etc, etc.
Neste caso, dáse de alta un usuario chamado: administrador e con contrasinal abc123. (o punto incluído)
O nome da computadora é server00.
Se pide nome de dominio, podedes poñer calquera cousa, pois iso modificarase nun futuro.

Indicar o nome completo do usuario. Pode conter tiles e espazos.
Indicar o nome de usuario, debe comezar por letra minúscula.
Introducir o contrasinal: abc123. (punto final incluído).
Repetir o contrasinal.
Aínda que o contrasinal é débil, continuamos con el.
Non cifrar o directorio persoal.

Seleccionar paquetes a instalar

Como se parte da base de que se ten conexión a internet, pódense seleccionar unha serie de paquetes para instalar, aínda que neste caso vaise instalar un servidor limpo e mínimo e logo cando se precise unha utilidade instalaranse os paquetes asociados.

Se se dispón de servidor PROXY, indicar a súa configuración, senón premer ENTER.
Configurando o xestor de paquetes: apt.
As actualizacións van ser administradas por nós e non automaticamente. Landscape é unha infraestrutura de rede local para xestionar as actualizacións de moitos equipos dunha LAN a través dun único servidor local.
Pódense instalar distintas utilidades de servidor, ou incluso seleccionar programas manualmente, pero vaise facer unha instalación limpa. Unha vez instalado o sistema iranse instalando aqueles paquetes que se precisen en cada momento.
A instalación continúa ...
A instalación remata.