Seguridade e Alta Dispoñibilidade (Ciclo ASIR)

Seguridade e Alta Disponibilidade do Ciclo ASIR

• Curso: 2º
• Duración: 105 horas
• Profesorado: Informática

RA1. Adopta pautas e prácticas de tratamento seguro da información, e recoñece a vulnerabilidade dun sistema informático e a necesidade de o asegurar.

– CA1.1. Valorouse a importancia de asegurar a privacidade, a coherencia e a dispoñibilidade da información nos sistemas informáticos.

– CA1.2. Describíronse as diferenzas entre seguridade física e lóxica.

– CA1.3. Clasificáronse os tipos principais de vulnerabilidade dun sistema informático, segundo a súa tipoloxía e a súa orixe.

– CA1.4. Contrastouse a incidencia das técnicas de enxeñaría social nas fraudes informáticas.

– CA1.5. Adoptáronse políticas de contrasinais.

– CA1.6. Valoráronse as vantaxes do uso de sistemas biométricos.

– CA1.7. Aplicáronse técnicas criptográficas no almacenamento e na transmisión da información.

– CA1.8. Recoñeceuse a necesidade de establecer un plan integral de protección perimetral, nomeadamente en sistemas conectados a redes públicas.

– CA1.9. Identificáronse as fases da análise forense ante ataques a un sistema.

Contidos básicos

• Fiabilidade, confidencialidade, integridade e dispoñibilidade.
• Elementos vulnerables no sistema informático: hardware, software e datos.
• Análise das principais vulnerabilidades dun sistema informático.
• Pautas e prácticas seguras.
• Tipos de ameazas: físicas e lóxicas.
• Seguridade física e ambiental:
  • Localización e protección física dos equipamentos e dos servidores.
  • Sistemas de alimentación ininterrompida.
• Seguridade lóxica:
  • Criptografía.
  • Listas de control de acceso.
  • Establecemento de políticas de contrasinais.
  • Sistemas biométricos de identificación.
  • Políticas de almacenamento.
  • Medios de almacenamento.
• Análise forense en sistemas informáticos: obxectivo. Recollida e análise de incidencias.
• Ferramentas empregadas na análise forense.

RA2. Implanta mecanismos de seguridade activa, para o que selecciona e executa contramedidas ante ameazas ou ataques ao sistema.

– CA2.1. Clasificáronse os principais tipos de ameazas lóxicas contra un sistema informático.

– CA2.2. Verificouse a orixe e a autenticidade das aplicacións instaladas nun equipamento, así como o estado de actualización do sistema operativo.

– CA2.3. Identificouse a anatomía dos ataques máis habituais, así como as medidas preventivas e paliativas dispoñibles.

– CA2.4. Analizáronse diversos tipos de ameazas, ataques e software malicioso, en contornos de execución controlados.

– CA2.5. Implantáronse aplicacións específicas para a detección de ameazas e a eliminación de software malicioso.

– CA2.6. Utilizáronse técnicas de cifraxe, sinaturas e certificados dixitais nun contorno de traballo baseado no uso de redes públicas.

– CA2.7. Avaliáronse as medidas de seguridade dos protocolos usados en redes de comunicación.

– CA2.8. Recoñeceuse a necesidade de inventariar e controlar os servizos de rede que se executan nun sistema.

– CA2.9. Describíronse os tipos e as características dos sistemas de detección de intrusións.

Contidos básicos

• Ataques e contramedidas en sistemas informáticos.
• Clasificación dos ataques.
• Anatomía de ataques e análise de software malicioso.
• Realización de auditorías de seguridade.
• Ferramentas preventivas e paliativas: instalación e configuración.
• Copias de seguridade e imaxes de respaldo.
• Recuperación de datos.
• Actualización de sistemas e aplicacións.
• Seguridade na conexión con redes públicas.
• Técnicas de cifraxe da información: clave pública e clave privada; certificados dixitais; sinaturas.
• Monitorización do tráfico en redes: captura e análise; aplicacións.
• Seguridade nos protocolos para comunicacións sen fíos.
• Riscos potenciais dos servizos de rede. Software para detección de vulnerabilidades.
• Intentos de penetración: tipoloxía.
• Sistemas de detección de intrusións.

RA3. Implanta técnicas seguras de acceso remoto a un sistema informático, para o que interpreta e aplica o plan de seguridade.

– CA3.1. Describíronse escenarios típicos de sistemas con conexión a redes públicas en que cumpra fortificar a rede interna.

– CA3.2. Clasificáronse as zonas de risco dun sistema, segundo criterios de seguridade perimetral.

– CA3.3. Identificáronse os protocolos seguros de comunicación e os seus ámbitos de uso.

– CA3.4. Configuráronse redes privadas virtuais mediante protocolos seguros a distintos niveis.

– CA3.5. Implantouse un servidor como pasarela de acceso á rede interna desde localizacións remotas.

– CA3.6. Identificáronse e configuráronse os métodos posibles de autenticación no acceso de usuarios remotos a través da pasarela.

– CA3.7. Instalouse, configurouse e integrouse na pasarela un servidor remoto de autenticación.

Contidos básicos

• Elementos básicos da seguridade perimetral: encamiñador fronteira; tornalumes; redes privadas virtuais.
• Perímetros de rede. Zonas desmilitarizadas.
• Arquitectura débil e forte de subrede protexida.
• Redes privadas virtuais. VPN.
  • Beneficios e desvantaxes con respecto ás liñas dedicadas.
  • VPN a nivel de enlace.
  • VPN a nivel de rede. SSL e IPSec.
  • VPN a nivel de aplicación. SSH.
• Servidores de acceso remoto:
  • Protocolos de autenticación.
  • Configuración de parámetros de acceso.
  • Servidores de autenticación.

RA4. Implanta tornalumes (firewalls) para asegurar un sistema informático, analiza as súas prestacións e controla o tráfico cara á rede interna.

– CA4.1. Describíronse as características, os tipos e as funcións dos tornalumes.

– CA4.2. Clasificáronse os niveis en que se realiza a filtraxe de tráfico.

– CA4.3. Configuráronse filtros nun tornalumes a partir dunha listaxe de regras de filtraxe.

– CA4.4. Revisáronse os rexistros de sucesos de tornalumes, para verificar que as regras se apliquen correctamente.

– CA4.5. Interpretouse a documentación técnica de distintos tornalumes hardware nos idiomas máis empregados pola industria.

– CA4.6. Probáronse distintas opcións para implementar tornalumes, tanto de software como de hardware.

– CA4.7. Diagnosticáronse problemas de conectividade nos clientes provocados polos tornalumes.

– CA4.8. Planificouse a instalación de tornalumes para limitar os accesos a determinadas zonas da rede.

– CA4.9. Elaborouse documentación relativa á instalación, configuración e uso de tornalumes.

Contidos básicos

• Utilización de tornalumes.
• Filtraxe de paquetes de datos.
• Tipos de tornalumes: características e funcións principais:
  • Uso das características de tornalumes incorporadas no sistema operativo.
  • Implantación de tornalumes en sistemas libres e propietarios. Instalación e configuración.
  • Tornalumes hardware.
• Regras de filtraxe de tornalumes.
• Probas de funcionamento: sondaxe.
• Rexistros de sucesos nos tornalumes.

RA5. Implanta servidores proxy, aplicando criterios de configuración que garantan o funcionamento seguro do servizo.

– CA5.1. Identificáronse os tipos de proxy, as súas características e as súas funcións principais.

– CA5.2. Instalouse e configurouse un servidor proxy cache.

– CA5.3. Configuráronse os métodos de autenticación no proxy.

– CA5.4. Configurouse un proxy en modo transparente.

– CA5.5. Utilizouse o servidor proxy para establecer restricións de acceso web.

– CA5.6. Arranxáronse problemas de acceso desde os clientes ao proxy.

– CA5.7. Realizáronse probas de funcionamento do proxy, monitorizando a súa actividade con ferramentas gráficas.

– CA5.8. Configurouse un servidor proxy en modo inverso.

– CA5.9. Elaborouse documentación relativa á instalación, a configuración e o uso de servidores proxy.

Contidos básicos

• Tipos de proxy: características e funcións.
• Instalación de servidores proxy.
• Instalación e configuración de clientes proxy.
• Configuración do almacenamento na cache dun proxy.
• Configuración de filtros.
• Métodos de autenticación nun proxy.
• Proxy inverso.
• Encadeamento e xerarquías.
• Probas de funcionamento.

RA6. Implanta solucións de alta dispoñibilidade empregando técnicas de virtualización, e configura os contornos de proba.

– CA6.1. Analizáronse supostos e situacións en que cumpra pór en marcha solucións de alta dispoñibilidade.

– CA6.2. Identificáronse solucións de hardware para asegurar a continuidade no funcionamento dun sistema.

– CA6.3. Avaliáronse as posibilidades da virtualización de sistemas para pór en práctica solucións de alta dispoñibilidade.

– CA6.4. Implantouse un servidor redundante que garanta a continuidade de servizos en casos de caída do servidor principal.

– CA6.5. Implantouse un balanceador de carga á entrada da rede interna.

– CA6.6. Implantáronse sistemas de almacenamento redundante sobre servidores e dispositivos específicos.

– CA6.7. Avaliouse a utilidade dos sistemas de clúster para aumentar a fiabilidade e a produtividade do sistema.

– CA6.8. Analizáronse solucións de futuro para un sistema con demanda crecente.

– CA6.9. Esquematizáronse e documentáronse solucións para supostos con necesidades de alta dispoñibilidade.

Contidos básicos

• Definición e obxectivos.
• Análise de configuracións de alta dispoñibilidade.
  • Funcionamento ininterrompido.
  • Integridade de datos e recuperación de servizo.
  • Servidores redundantes.
  • Sistemas de clústers.
  • Balanceadores de carga.
• Instalación e configuración de solucións de alta dispoñibilidade.
• Virtualización de sistemas.
  • Posibilidades da virtualización de sistemas.
  • Ferramentas para a virtualización.
  • Configuración e uso de máquinas virtuais.
  • Alta dispoñibilidade e virtualización.
  • Simulación de servizos con virtualización.
  • Análise e optimización de sistemas virtualizados. Probas de carga.
• Virtualización en contornos de produción.

RA7. Recoñece a lexislación e a normativa sobre seguridade e protección de datos, e valora a súa importancia.

– CA7.1. Describiuse a lexislación sobre protección de datos de carácter persoal.

– CA7.2. Determinouse a necesidade de controlar o acceso á información persoal almacenada.

– CA7.3. Identificáronse as figuras legais que interveñen no tratamento e no mantemento dos ficheiros de datos.

– CA7.4. Contrastouse o deber de pór ao dispor das persoas os datos persoais que lles atinxen.

– CA7.5. Describiuse a lexislación actual sobre os servizos da sociedade da información e o comercio electrónico.

– CA7.6. Contrastáronse as normas sobre xestión de seguridade da información.

– CA7.7. Comprendeuse a necesidade de coñecer e respectar a normativa legal aplicable.

Contidos básicos

• Lexislación sobre protección de datos e sobre os servizos da sociedade da información e o correo electrónico.