Seguridade e Alta Dispoñibilidade (Ciclo ASIR)

De Manuais Informática - IES San Clemente.
Ir a la navegación Ir a la búsqueda

Seguridade e Alta Disponibilidade do Ciclo ASIR

  • Curso:
  • Duración: 105 horas
  • Profesorado: Informática

RA1. Adopta pautas e prácticas de tratamento seguro da información, e recoñece a vulnerabilidade dun sistema informático e a necesidade de o asegurar.

– CA1.1. Valorouse a importancia de asegurar a privacidade, a coherencia e a dispoñibilidade da información nos sistemas informáticos.
– CA1.2. Describíronse as diferenzas entre seguridade física e lóxica.
– CA1.3. Clasificáronse os tipos principais de vulnerabilidade dun sistema informático, segundo a súa tipoloxía e a súa orixe.
– CA1.4. Contrastouse a incidencia das técnicas de enxeñaría social nas fraudes informáticas.
– CA1.5. Adoptáronse políticas de contrasinais.
– CA1.6. Valoráronse as vantaxes do uso de sistemas biométricos.
– CA1.7. Aplicáronse técnicas criptográficas no almacenamento e na transmisión da información.
– CA1.8. Recoñeceuse a necesidade de establecer un plan integral de protección perimetral, nomeadamente en sistemas conectados a redes públicas.
– CA1.9. Identificáronse as fases da análise forense ante ataques a un sistema.

Contidos básicos

  • Fiabilidade, confidencialidade, integridade e dispoñibilidade.
  • Elementos vulnerables no sistema informático: hardware, software e datos.
  • Análise das principais vulnerabilidades dun sistema informático.
  • Pautas e prácticas seguras.
  • Tipos de ameazas: físicas e lóxicas.
  • Seguridade física e ambiental:
    • Localización e protección física dos equipamentos e dos servidores.
    • Sistemas de alimentación ininterrompida.
  • Seguridade lóxica:
    • Criptografía.
    • Listas de control de acceso.
    • Establecemento de políticas de contrasinais.
    • Sistemas biométricos de identificación.
    • Políticas de almacenamento.
    • Medios de almacenamento.
  • Análise forense en sistemas informáticos: obxectivo. Recollida e análise de incidencias.
  • Ferramentas empregadas na análise forense.

RA2. Implanta mecanismos de seguridade activa, para o que selecciona e executa contramedidas ante ameazas ou ataques ao sistema.

– CA2.1. Clasificáronse os principais tipos de ameazas lóxicas contra un sistema informático.
– CA2.2. Verificouse a orixe e a autenticidade das aplicacións instaladas nun equipamento, así como o estado de actualización do sistema operativo.
– CA2.3. Identificouse a anatomía dos ataques máis habituais, así como as medidas preventivas e paliativas dispoñibles.
– CA2.4. Analizáronse diversos tipos de ameazas, ataques e software malicioso, en contornos de execución controlados.
– CA2.5. Implantáronse aplicacións específicas para a detección de ameazas e a eliminación de software malicioso.
– CA2.6. Utilizáronse técnicas de cifraxe, sinaturas e certificados dixitais nun contorno de traballo baseado no uso de redes públicas.
– CA2.7. Avaliáronse as medidas de seguridade dos protocolos usados en redes de comunicación.
– CA2.8. Recoñeceuse a necesidade de inventariar e controlar os servizos de rede que se executan nun sistema.
– CA2.9. Describíronse os tipos e as características dos sistemas de detección de intrusións.

Contidos básicos

  • Ataques e contramedidas en sistemas informáticos.
  • Clasificación dos ataques.
  • Anatomía de ataques e análise de software malicioso.
  • Realización de auditorías de seguridade.
  • Ferramentas preventivas e paliativas: instalación e configuración.
  • Copias de seguridade e imaxes de respaldo.
  • Recuperación de datos.
  • Actualización de sistemas e aplicacións.
  • Seguridade na conexión con redes públicas.
  • Técnicas de cifraxe da información: clave pública e clave privada; certificados dixitais; sinaturas.
  • Monitorización do tráfico en redes: captura e análise; aplicacións.
  • Seguridade nos protocolos para comunicacións sen fíos.
  • Riscos potenciais dos servizos de rede. Software para detección de vulnerabilidades.
  • Intentos de penetración: tipoloxía.
  • Sistemas de detección de intrusións.

RA3. Implanta técnicas seguras de acceso remoto a un sistema informático, para o que interpreta e aplica o plan de seguridade.

– CA3.1. Describíronse escenarios típicos de sistemas con conexión a redes públicas en que cumpra fortificar a rede interna.
– CA3.2. Clasificáronse as zonas de risco dun sistema, segundo criterios de seguridade perimetral.
– CA3.3. Identificáronse os protocolos seguros de comunicación e os seus ámbitos de uso.
– CA3.4. Configuráronse redes privadas virtuais mediante protocolos seguros a distintos niveis.
– CA3.5. Implantouse un servidor como pasarela de acceso á rede interna desde localizacións remotas.
– CA3.6. Identificáronse e configuráronse os métodos posibles de autenticación no acceso de usuarios remotos a través da pasarela.
– CA3.7. Instalouse, configurouse e integrouse na pasarela un servidor remoto de autenticación.

Contidos básicos

  • Elementos básicos da seguridade perimetral: encamiñador fronteira; tornalumes; redes privadas virtuais.
  • Perímetros de rede. Zonas desmilitarizadas.
  • Arquitectura débil e forte de subrede protexida.
  • Redes privadas virtuais. VPN.
    • Beneficios e desvantaxes con respecto ás liñas dedicadas.
    • VPN a nivel de enlace.
    • VPN a nivel de rede. SSL e IPSec.
    • VPN a nivel de aplicación. SSH.
  • Servidores de acceso remoto:
    • Protocolos de autenticación.
    • Configuración de parámetros de acceso.
    • Servidores de autenticación.

RA4. Implanta tornalumes (firewalls) para asegurar un sistema informático, analiza as súas prestacións e controla o tráfico cara á rede interna.

– CA4.1. Describíronse as características, os tipos e as funcións dos tornalumes.
– CA4.2. Clasificáronse os niveis en que se realiza a filtraxe de tráfico.
– CA4.3. Configuráronse filtros nun tornalumes a partir dunha listaxe de regras de filtraxe.
– CA4.4. Revisáronse os rexistros de sucesos de tornalumes, para verificar que as regras se apliquen correctamente.
– CA4.5. Interpretouse a documentación técnica de distintos tornalumes hardware nos idiomas máis empregados pola industria.
– CA4.6. Probáronse distintas opcións para implementar tornalumes, tanto de software como de hardware.
– CA4.7. Diagnosticáronse problemas de conectividade nos clientes provocados polos tornalumes.
– CA4.8. Planificouse a instalación de tornalumes para limitar os accesos a determinadas zonas da rede.
– CA4.9. Elaborouse documentación relativa á instalación, configuración e uso de tornalumes.

Contidos básicos

  • Utilización de tornalumes.
  • Filtraxe de paquetes de datos.
  • Tipos de tornalumes: características e funcións principais:
    • Uso das características de tornalumes incorporadas no sistema operativo.
    • Implantación de tornalumes en sistemas libres e propietarios. Instalación e configuración.
    • Tornalumes hardware.
  • Regras de filtraxe de tornalumes.
  • Probas de funcionamento: sondaxe.
  • Rexistros de sucesos nos tornalumes.

RA5. Implanta servidores proxy, aplicando criterios de configuración que garantan o funcionamento seguro do servizo.

– CA5.1. Identificáronse os tipos de proxy, as súas características e as súas funcións principais.
– CA5.2. Instalouse e configurouse un servidor proxy cache.
– CA5.3. Configuráronse os métodos de autenticación no proxy.
– CA5.4. Configurouse un proxy en modo transparente.
– CA5.5. Utilizouse o servidor proxy para establecer restricións de acceso web.
– CA5.6. Arranxáronse problemas de acceso desde os clientes ao proxy.
– CA5.7. Realizáronse probas de funcionamento do proxy, monitorizando a súa actividade con ferramentas gráficas.
– CA5.8. Configurouse un servidor proxy en modo inverso.
– CA5.9. Elaborouse documentación relativa á instalación, a configuración e o uso de servidores proxy.

Contidos básicos

  • Tipos de proxy: características e funcións.
  • Instalación de servidores proxy.
  • Instalación e configuración de clientes proxy.
  • Configuración do almacenamento na cache dun proxy.
  • Configuración de filtros.
  • Métodos de autenticación nun proxy.
  • Proxy inverso.
  • Encadeamento e xerarquías.
  • Probas de funcionamento.

RA6. Implanta solucións de alta dispoñibilidade empregando técnicas de virtualización, e configura os contornos de proba.

– CA6.1. Analizáronse supostos e situacións en que cumpra pór en marcha solucións de alta dispoñibilidade.
– CA6.2. Identificáronse solucións de hardware para asegurar a continuidade no funcionamento dun sistema.
– CA6.3. Avaliáronse as posibilidades da virtualización de sistemas para pór en práctica solucións de alta dispoñibilidade.
– CA6.4. Implantouse un servidor redundante que garanta a continuidade de servizos en casos de caída do servidor principal.
– CA6.5. Implantouse un balanceador de carga á entrada da rede interna.
– CA6.6. Implantáronse sistemas de almacenamento redundante sobre servidores e dispositivos específicos.
– CA6.7. Avaliouse a utilidade dos sistemas de clúster para aumentar a fiabilidade e a produtividade do sistema.
– CA6.8. Analizáronse solucións de futuro para un sistema con demanda crecente.
– CA6.9. Esquematizáronse e documentáronse solucións para supostos con necesidades de alta dispoñibilidade.

Contidos básicos

  • Definición e obxectivos.
  • Análise de configuracións de alta dispoñibilidade.
    • Funcionamento ininterrompido.
    • Integridade de datos e recuperación de servizo.
    • Servidores redundantes.
    • Sistemas de clústers.
    • Balanceadores de carga.
  • Instalación e configuración de solucións de alta dispoñibilidade.
  • Virtualización de sistemas.
    • Posibilidades da virtualización de sistemas.
    • Ferramentas para a virtualización.
    • Configuración e uso de máquinas virtuais.
    • Alta dispoñibilidade e virtualización.
    • Simulación de servizos con virtualización.
    • Análise e optimización de sistemas virtualizados. Probas de carga.
  • Virtualización en contornos de produción.

RA7. Recoñece a lexislación e a normativa sobre seguridade e protección de datos, e valora a súa importancia.

– CA7.1. Describiuse a lexislación sobre protección de datos de carácter persoal.
– CA7.2. Determinouse a necesidade de controlar o acceso á información persoal almacenada.
– CA7.3. Identificáronse as figuras legais que interveñen no tratamento e no mantemento dos ficheiros de datos.
– CA7.4. Contrastouse o deber de pór ao dispor das persoas os datos persoais que lles atinxen.
– CA7.5. Describiuse a lexislación actual sobre os servizos da sociedade da información e o comercio electrónico.
– CA7.6. Contrastáronse as normas sobre xestión de seguridade da información.
– CA7.7. Comprendeuse a necesidade de coñecer e respectar a normativa legal aplicable.

Contidos básicos

  • Lexislación sobre protección de datos e sobre os servizos da sociedade da información e o correo electrónico.